Welcome
| หน้าแรก | บทความชุด 3 | เด็กน้อย

เด็กน้อย

เมื่อเด็กน้อยไปโรงเรียนครั้งแรก เขายังเป็นเด็กชายตัวน้อยเหลือเกิน และโรงเรียนช่างใหญ่โตเหลือเกิน แต่เมื่อเด็กน้อยพบว่าเขาสามารถเข้าห้องของเขาได้ โดยการเดินตรงเข้าไปจากประตูข้างนอก เขามีความสุข และโรงเรียนก็ไม่ใหญ่โตเหลือเกินอีกต่อไปแล้ว

เช้าวันหนึ่ง เมื่อเด็กน้อยเข้าห้องเรียนได้ครู่หนึ่ง
ครูพูดว่า "วันนี้เราจะวาดรูปกัน"
"ดี !" เด็กน้อยคิด
เขาชอบวาดรูป เขาวาดได้ทุกอย่าง สิงโต และเสือ ไก่ และวัว รถไฟ และเรือ เขาหยิบกล่องสีเทียน และเริ่มต้นวาด

แต่ครูบอกว่า "เดี๋ยวก่อน ! ยังเริ่มไม่ได้ !"
เธอรอจนทุกคนพร้อม
"เอาละ" ครูพูด "เราจะวาดรูปดอกไม้"
"ดี !" เด็กน้อยคิด
เขาชอบวาดดอกไม้ และเขาเริ่มต้นวาดดอกไม้แสนสวยด้วยสีเทียนสีชมพู สีส้ม และสีน้ำเงิน

แต่ครูพูดขึ้นอีกว่า "เดี๋ยวก่อน ! ครูจะวาดให้เธอดูก่อน"
และเธอจึงลงมือวาดดอกไม้ลงบนกระดานดำ ดอกสีแดงและก้านสีเขียว
"นี่ไง" ครูกล่าว "เอาละ ทีนี้เริ่มได้"

เด็กน้อยมองดอกไม้ของครู แล้วมองดอกไม้ของตัวเอง เขาชอบดอกไม้ของเขามากกว่าของครู แต่เขาไม่พูดออกมา เขาเพียงแต่พลิกกระดาษ แล้ววาดดอกไม้เหมือนกับของครู ดอกสีแดงและก้านสีเขียว

วันต่อมา เมื่อเด็กน้อยเปิดประตูจากข้างนอกด้วยตัวเอง
ครูกล่าวว่า "วันนี้เราจะปั้นดินเหนียวกัน"
"ดี !" เด็กน้อยคิด
เขาชอบดินเหนียว เขาสามารถปั้นทุกอย่างได้ด้วยดินเหนียว งู และมนุษย์หิมะ ช้าง และหนู รถยนต์ และรถบรรทุก เขาเริ่มดึงและคลึง ดินเหนียวก้อนกลมของเขา

แต่ครูกล่าวว่า "เดี๋ยวก่อน ! ยังไม่ถึงเวลา !"
เธอรอจนทุกคนพร้อม
"เอาละ" ครูพูด "เราจะปั้นจาน"
"ดี !" เขาคิด
เขาชอบปั้นจาน แล้วเขาเริ่มปั้นจาน ทุกแบบ ทุกขนาด
แต่ครูกล่าวว่า "เดี๋ยวก่อน ! ครูจะปั้นให้ดูก่อน"
ครูลงมือปั้นจานให้ทุกคนดู จานก้นลึก
"นี่ไง" ครูพูด "เอาละ ทีนี้เริ่มได้"

เด็กน้อยมองจานของครู แล้วดูของตัวเอง เขาชอบจานของเขามากกว่าของครู แต่เขาไม่พูดออกมา เขาเพียงแต่เอาดินมาคลึงเป็นก้อนกลมอีกครั้ง แล้วเริ่มปั้นจานเหมือนกับของครู มันเป็นจานก้นลึก

และในไม่ช้า เด็กน้อยเริ่มเรียนรู้ที่จะรอ และเฝ้าดู และทำทุกอย่างตามครู และในไม่ช้า เขาไม่ได้ทำอะไรจากความคิดของเขาอีกต่อไป

ในเวลาต่อมา เด็กน้อยและครอบครัว ต้องย้ายไปอยู่บ้านอีกหลังหนึ่ง ในอีกเมืองหนึ่ง และเด็กน้อยต้องเข้าอีกโรงเรียนหนึ่ง โรงเรียนนี้ใหญ่โตกว่าโรงเรียนเก่า และไม่มีประตูจากข้างนอก เข้าในห้องเรียน เขาต้องก้าวขึ้นบันไดสูง และเดินลงไปที่ห้องโถงยาว

ในวันแรกๆ เขาเข้าไปในห้อง ครูบอกว่า
"วันนี้เราจะวาดรูปกัน"
"ดี !" เด็กน้อยคิด
และเขารอให้ครู บอกเขาว่าเขาต้องทำอะไร แต่ครูไม่ได้พูดอะไรเลย เธอเพียงแต่เดินไปเดินมารอบห้อง

เมื่อเดินมาถึงเด็กน้อย
เธอถามว่า "เธอไม่อยากวาดรูปเหรอ"
"อยากครับ" เด็กน้อยตอบ
"แล้วเราจะวาดอะไรล่ะครับ"
"ครูไม่รู้จนกว่าเธอจะวาดขึ้นมาก่อน" ครูบอก
"แล้วผมจะวาดอะไรดีครับ" เด็กน้อยถาม
"อะไรก็ได้ที่เธอชอบ" ครูบอก
"สีอะไรดีครับ" เด็กน้อยถาม
"สีอะไรก็ได้" ครูบอก
"ถ้าทุกคนวาดภาพเดียวกัน ใช้สีเหมือนกัน ครูจะรู้ได้อย่างไรว่าใครเป็นคนวาด และรูปไหนเป็นรูปไหน"
"ผมไม่รู้"เด็กน้อยตอบ
และเขาเริ่มวาดดอกไม้สีชมพู สีส้ม และสีน้ำเงิน

เขาชอบโรงเรียนใหม่ แม้ว่ามันจะไม่มีประตู ตรงเข้ามาจากข้างนอกก็ตาม !

คัดลอกมาจาก " พลังแห่งชีวิต (Chicken Soup for the Soul) "





บทความก่อนหน้านี้ | บทความถัดไป

รายการบทความ

บทความชุดที่ 3


  • คู่มือรักษาใจ
  • ภรรยาทั้งสี่
  • ความรักและความลับ
  • ทำไมหญิงไม่ชอบชายดี
  • คติในการดำเนินชีวิต
  • เศษเหล็ก
  • บ้านต้นรัก
  • ถ้าคิดจะรัก
  • อีกมุมมองของการเปลี่ยนแปลง
  • เสียใจที่มิทันได้ทำ
  • ตำนานคานทอง
  • เด็กน้อย
  • เคล็ด 7 ประการ
  • ความสามารถพิเศษมนุษย์
  • ความคิดถึงเป็นส่วนของรัก
  • เมื่อค.รักหมายถึงค.ห่วงใย
  • ความสุขของการได้รัก
  • คุณกำลังตามหาใครในชีวิต
  • สิ่งที่เป็นความลับ
  • เพื่อนห้าประเภท
  • เพราะนมหนึ่งแก้ว
  • คู่แท้แน่หรือเปล่า
  • มันสมองของวิเศษ
  • ความรักเหมือนอะไร
  • 14 ข้อดีที่เลิกกัน
  • ท้องฟ้าแผ่นดินและผืนน้ำ
  • รองเท้ากะความรัก
  • ไข่ แครอท กาแฟ
  • เหตุผลไม่ควรใช้แต่งงาน
  • สิ่งที่ขาดหายไป
  • คุณทำร้ายคนที่รักหรือเปล่า
  • ลูกชาวนากะลูกเศรษฐี
  • เพื่อนคือคนสำคัญ
  • ผู้หญิงกะกีฬา
  • ผู้ชายกะผลไม้
  • บอลห้าลูกกับชีวิต
  • เนื้อคู่
  • ทำไมชายไม่มีแค่หนึ่ง
  • ทัศนคติรักติดลบ
  • ความล้มเหลว



  • | หน้าแรก | บทความ | ทายคน | ผู้หญิง | ติดต่อผม | ดูสมุดเยี่ยม | เซ็นสมุดเยี่ยม |