พูดถึงความรักเนี๊ยะนะ....มันเหมือนอะไรหลายๆอย่าง

บางคนบอกว่าเหมือนดอกกุหลาบ ที่เริ่มแรกค่อยๆก่อขึ้นมาและผลิบานช้าๆ หากรักษามันอย่างดีด้วยหัวใจที่มีทั้งหมด นาน.....กว่าความรักที่เป็นดอกกุหลาบจะร่วงโรย แต่หากปล่อยทิ้งไว้ไร้คนเหลียวแล ระยะเวลาที่ความรักจะเบ่งบานคงสั้นและร่วงโรยตามกลีบกุหลาบที่ปลิดปลิว แต่เจ้าความรักกับดอกกุหลาบนี้คิดว่าคงยังไม่เหมือนกัน ้เพราะความรักของบางคนยั่งยืน ไม่โรยราสู่ผืนปฐพีแบบที่กลีบกุหลาบเป็น

บางคนเลยเปรียบเทียบว่าความรักเหมือนกับนักประพันธ์ มันสามารถทำให้คนบ้าได้ ให้คนเหงาได้ แม้แต่...ให้หัวเราะ ร้องไห้ หรือร่าเริง เหมือนมันกำลังเขียนนิยายที่เราเองก็ไม่รู้ว่าจะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน ความรักทำให้เราเป็นตัวละครที่กำลังเล่นบทบาทชีวิต และเมื่อเราแตกหักเลิกรา....นั่นล่ะ คงเป็นตอนจบที่ความรักได้ประพันธ์ไว้ ดั่งว่า...นิยายเรื่องนี้ควรจะจบได้แล้ว แต่มันอาจจะยังไม่เหมือน...ไม่รู้สิ คุณว่าเหมือนไม๊ เพราะไม่มีนิยายเรื่องไหนที่ไม่มีตอนจบ ไม่มีนักประพันธ์คนไหนที่แต่งนิยายแล้วไม่มีตอนจบ เหมือนที่บอกไว้ตอนแรกว่าความรักบางครั้งมันไม่มีจุดสิ้นสุด

แล้วถ้าเราจะเปรียบมันเป็นรูปเรขาคณิตล่ะ แบบที่มีคนบอกว่าความรักมีหลายมุมหลายรูปแบบหลายสไตล์ ความรักกับสามเหลี่ยม....น่าจะใช้ได้เหมือนกัน ว่างั้นไม๊ มุมแรก....เป็นมุมที่เริ่มต้น...เป็นจุดกำเนิดของต้นตอแห่งความรัก จุดออริจิน ประมาณนั้น จุดที่ให้กำเนิดสิ่งต่างๆ คล้ายๆจะวาดกราฟพาราโบลาก็ต้องมีจุดออริจินเป็นจุดกำเนิดของรูป มุมนี้ก็เหมือนจุดกำเนิดแรกของความรัก มุมที่สอง......ช่วงเวลาแห่งความสุข เวลาที่ความรักเบ่งบานเต็มที่ เวลาที่คนสองคนรู้ใจกันและกัน เป็นมุมที่มีแต่สีชมพู มีแต่รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ มุมที่สาม......มุมสุดท้ายของสามเหลี่ยม ให้เป็นมุมของความเศร้า เป็นเวลาที่มีความขัดแย้งข้องใจ เวลาแห่งน้ำตาและความเหงา เศร้า เสียใจ น้อยใจ รวมทั้งอะไรต่อมิอะไรหลายแหล่ที่ผลัดดันให้มีน้ำใสๆไหลออกมาจากตา มุมนี้คงไม่มีใครอยากให้มี...แต่มันต้องมี มุมสามมุม อารมณ์สามอารมณ์ หมดมุมที่สาม เหตุการณ์เศร้าๆผ่านพ้นไป ความรักความเข้าใจที่เหลืออยู่ ก่อให้เกิดความรู้สึกดีๆขึ้นใหม่อีกครั้ง อาจจะเป็นความรักครั้งใหม่ หรือคนเดิมคนเก่า แต่มีความเข้าใจ ทำให้ความเศร้าหมดไปกลายเป็นความรักที่เริ่มเปล่งปลั่งเข้ามาแทน และมันก็จะเป็นมุมที่สองที่มีแต่ความสุขและรอยยิ้มอีกครั้ง คงวนเวียนแบบนี้ไปเรื่อยๆอย่างไรจุดสิ้นสุด นี่น่าจะใช่นะ ว่าความรักเปรียบเหมือนอะไร