สมมติว่าในตอนเช้าคุณมีเงินอยู่ในบัญชี 86,400 บาท แต่มันจะไม่เพิ่มขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป และทุกๆ เย็นเงินจำนวนนี้จะกลายเป็นศูนย์ถ้าหากว่าคุณไม่ใช้มันเลย ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร?? แน่นอนว่า...คุณคงถอนมันออกมาทุกบาททุกสตางค์

เชื่อไหมว่า คนเราทุกคนมีตัวเลขจำนวนนี้อยู่ในธนาคารของตัวเอง มันคือ "เวลา" นั่นเอง ทุกๆ เช้าเราจะมีเวลา 86,400 วินาทีเป็นของเรา แต่เมื่อถึงเวลาเข้านอนมันก็หมดไป และยิ่งถ้าหากว่าคุณไม่ได้นำเวลาที่มีไปใช้ให้เป็นประโยชน์ นั่นคือคุณเป็นผู้ที่ขาดทุน คุณไม่สามารถเรียกเวลาที่ผ่านไปให้กลับคืนมาใช้ได้ เวลาที่คุณมี มีอยู่ในปัจจุบันเท่านั้น ไม่ใช่เมื่อวานหรือพรุ่งนี้ เพราะคุณไม่อาจนำเวลาเหล่านั้นมารวมกันได้ ฉะนั้น ควรนำเวลานี้ไปลงทุนในสิ่งที่เป็นประโยชน์กับคุณที่สุด แล้วจะพบว่าคุณได้รับมันกลับคืนมาในรูปของความสุขความสำเร็จและความเป็นอยู่ที่ดี

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลาหนึ่งปี...ถามนักเรียนที่สอบไล่ไม่ผ่าน
หากอยากรู้ค่าเวลาหนึ่งเดือน...ถามแม่ที่คลอดลูกก่อนกำหนด
หากอยากรู้ค่าเวลาหนึ่งอาทิตย์...คุยกับบรรณาธิการ นสพ.รายสัปดาห์
หากอยากรู้ค่าเวลาหนึ่งวัน...ถามคนงานรายวันที่มีลูกเล็กๆ ต้องเลี้ยง
หากอยากรู้ค่าเวลาหนึ่งชั่วโมง...ถามคู่รักที่กำลังรอแฟน
หากอยากรู้ค่าเวลาหนึ่งนาที...ถามคนที่เพิ่งพลาดรถไฟเที่ยวนั้น
หากอยากรู้ค่าเวลาหนึ่งวินาที...ถามคนที่เพิ่งรอดอุบัติเหตุมาได้หวุดหวิด
หากอยากรู้ค่าเวลาเสี้ยววินาที...ถามนักกีฬาโอลิมปิกที่ได้เหรียญเงิน

ดังนั้น จงใช้ทุกนาทีของคุณอย่างคุ้มค่าซึ่งมันจะยิ่งมีค่า และทำให้มีคุณค่ามากขึ้นไปอีกเพราะคุณใช้มันร่วมกับ "คนพิเศษบางคน" ให้พิเศษเพียงพอที่จะใช้เวลาของคุณ และจำไว้เสมอว่า เวลาไม่คอยใครแม้สักคนเดียว เมื่อวานเป็นอดีต พรุ่งนี้ยังยากที่จะอธิบาย วันนี้เป็นของขวัญ นั่นไงทำไมมันถึงถูกเรียกว่า "Present" แสดงให้เพื่อนเห็นว่าคุณแคร์เขามากแค่ไหน... ด้วยการส่งข้อความนี้ไปให้ทุกคนที่คุณพิจารณาแล้วว่าเขาคือ "เพื่อน" ...และจำไว้ว่า วันนี้คือวันหนึ่งที่จะไม่กลับมาอีกแล้วตลอดไป....