ความรักก็เหมือนสายน้ำและสายลม
เมื่อปล่อยให้พัดผ่านช่วงชีวิตของเราไปแล้ว
ก็ย่อมไม่มีวันที่จะย้อนคืนกลับมาได้ดั่งเดิม

ถึงแม้เราจะหาขวดโหลมาใส่น้ำ
มันก็ยังสามารถที่จะระเหย หายไปไม่เหลือได้
หรือเราจะหาลูกโป่งมาใส่ลมนั้นไว้ ไม่นานลูกโป่งนั้นก็เหี่ยว
ไม่ว่าเราจะมัดมันแน่นหนาแค่ไหน เหมือนกับความรักของคน
ถึงแม้จะให้มันกลับคืนมาได้ช่วงหนึ่งของชีวิต
แต่ความรู้สึกคงไม่กลับคืนมาดี่งเดิม เหมือนกับครั้งที่เรารักกันใหม่ ๆ

ถ้าเมื่อใดเกิดเหตุการณ์ที่ทำร้ายหัวใจกันอีก
ความรักนั้นก็ย่อมจะสูญสลายหายไปอย่างรวดเร็ว
ไม่เหลือแม้แต่ความซาบซึ้งให้ได้คิดถึงกัน
แต่ถ้าหากเรารู้จักที่จะรักษาสายน้ำและสายลมนั้นไว้ได้
เรียนรู้ที่จะรัก รู้ที่จะทนุถนอมความรักนั้นไว้
ไม่คิดถึงความรู้สึกของตัวเองเป็นหลัก
ไม่เห็นแก่ตัว จนเกินไป
พยายามที่จะพูดคุยกัน ปรับความเข้าใจกัน
ทนุถนอนน้ำใจกัน ความรักนั้นคงจะอยู่ดั่งเดิม
ไม่ล่องลอยไปกับสายน้ำและสายลม