ถ้าฉันสามารถดำเนินชีวิตใหม่ได้อีกครั้ง,

ฉันจะยอมพักผ่อนเวลาที่ฉันป่วย แทนที่จะคิดว่าโลกคงจะหยุดหมุนไปชั่วขณะถ้าฉันหนีไปพัก

ฉันจะยอมจุดเทียนหอมกลิ่นกุหลาบสีชมพู ก่อนที่มันจะละลายเสื่อมไปในห้องเก็บของ

ฉันจะพูดให้น้อยลง แล้วฟังให้มากขึ้น

ฉันจะเชิญเพื่อนๆ มาทานข้าวเย็นที่บ้าน แม้ว่าพรมมันจะเลอะ โซฟาจะซีดไปบ้าง

ฉันจะยอมกินป๊อบคอร์นในห้องนั่งเล่นแสนสะอาด

ฉันจะเลิกห่วงกับฝุ่นเล็กๆ น้อยๆ ที่เกิดขึ้น เมื่อมีใครบางคนพยายามจุดไฟในเตาผิงให้

ฉันจะอยู่นั่งฟังคุณตาเล่าเรื่องสมัยหนุ่มๆ แม้มันจะวนไปเวียนมา

ฉันจะแบ่งเบาความรับผิดชอบจากสามี

ฉันจะไม่ยอมปิดกระจกรถในวันอากาศสดใส เพียงเพราะไม่ต้องการให้ผมที่เซ็ทไว้อย่างดียุ่ง

ฉันจะนั่งเล่นกับลูกๆ ที่สนามหญ้า โดยไม่กลัวว่ามันจะเปื้อนชุดของฉัน

ฉันจะไม่ยอมซื้ออะไรก็ตามด้วยเหตุผลเพียงแค่มันใช้การได้เท่านั้น แทนที่จะเฝ้าคอยให้เก้าเดือนของการอุ้มท้องผ่านไปเร็วๆ

ฉันจะถนอมทุกเสี้ยววินาทีเพื่อรับรู้ถึงสิ่งมหัศจรรย์ที่กำลังถือกำเนิดในครรภ์ของฉัน เมื่อลูกๆ หอมฉัน

ฉันจะไม่ไล่ให้พวกเขาไปล้างหน้าล้างตาเตรียมตัวสำหรับมื้อเย็น จะมีคำว่า "i love you" และ "i'm sorry" ให้ได้ยินมากขึ้น

ฉันจะเก็บเกี่ยวทุกช่วงเวลานาทีที่ผ่านเข้ามาในชีวิต อยู่กับมัน เรียนรู้ไปกับมัน และจะไม่นึกเสียดายเลย เลิกกังวลกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่สนใจว่าใครไม่ชอบ ใครมีมากกว่า หรือ ใครกำลังทำอะไร จะใส่ใจเฉพาะกับคนที่จริงใจกับฉัน และคิดถึงสิ่งที่เป็นประโยชน์ที่จะทำในแต่ละวัน

ชีวิตสั้นเกินกว่าที่จะปล่อยให้ผ่านไปเฉยๆ
คนเรามีแค่ชีวิตเดียว ดำเนินได้เพียงครั้งเดียวแล้วมันก็จะแตกดับไป..